Zelfdiagnose van een psychische stoornis: een goed idee?

Wie heeft zich niet ooit herkend in de beschrijving van bepaalde symptomen? Wie heeft er niet geprobeerd zichzelf te diagnosticeren voordat hij of zij naar een arts ging? Het klinkt misschien bekend? Met de toenemende toegang tot informatie online is het logisch om antwoorden te zoeken. Maar wees voorzichtig, dit kan ook leiden tot fouten.

Waarom het risicovol is

Een diagnose van een psychische stoornis is niet gemakkelijk te stellen. Dit vereist de expertise van een professional. Alleen hij of zij kan de complexiteit van de symptomen begrijpen en ervoor zorgen dat ze niet overeenkomen met een andere stoornis. Dit geldt des te meer bij kinderen en adolescenten, waar eenzelfde stoornis, zoals angst of depressie, zich anders kan uiten dan bij volwassenen.

De gevaren van online informatie

Sommige informatie online kan je op een verkeerd spoor zetten om twee redenen:

  1. Onnauwkeurigheid van informatie: Niet alles wat je leest is noodzakelijk betrouwbaar. Het is daarom heel belangrijk om de bronnen te controleren . Je kunt hier meer informatie vinden over hoe je onjuiste informatie kunt vermijden (in het Frans)
  2. Het Barnum-effect: Dit effect doet zich voor wanneer je jezelf herkent in vage en algemene beschrijvingen zonder te beseffen dat deze op iedereen van toepassing kunnen zijn. Bijvoorbeeld: “Je studeert urenlang zonder resultaat, je verveelt je gemakkelijk, je voelt je niet begrepen door anderen; soms ben je heel extravert en sociaal, terwijl je op andere momenten introvert en gereserveerd bent.” Je hebt dan de neiging om informatie te onthouden die je overtuiging bevestigt en diegene te negeren die het tegenspreekt.

Sociale media en geestelijke gezondheid

Er wordt steeds meer over geestelijke gezondheid gesproken op sociale media, wat een goede zaak is, omdat het bijdraagt aan de strijd tegen de stigmatisering ervan. Sociale media kunnen je helpen je minder alleen te voelen en een gevoel van verbondenheid te creëren met jongeren die soortgelijke moeilijkheden ervaren. Het kan ook geruststellend zijn om betekenis te geven aan de symptomen die je ervaart, omdat dit helpt te begrijpen wat je doormaakt en actie te ondernemen om beter te worden. Maar er is ook een keerzijde. Gesprekken over geestelijke gezondheid zijn in opkomst, vooral op online platforms zoals TikTok, waar vereenvoudigde definities en zelfdiagnosetests wijdverspreid zijn. Je kunt snel geneigd zijn om jezelf een ADHD-diagnose te geven na het zien van een video van minder dan een minuut die 5 algemene symptomen opsomt, zoals: “Ik stel dingen uit die me irriteren”. Voor sommige mensen is het bijna « trendy » geworden om zich met een stoornis te identificeren, wat de aandacht kan afleiden van de werkelijke hulpbehoeften.

Zelfdiagnoses: voorzichtig mee omgaan

Zelfdiagnosetests kunnen nuttig zijn, maar het is van cruciaal belang om het verschil te maken tussen waardevolle, gevalideerde hulpmiddelen en de minder betrouwbare. Zelfs de meest betrouwbare tests vervangen geen evaluatie door een zorgprofessional. In sommige gevallen kunnen ze je helpen je te oriënteren richting de hulp die je nodig hebt, maar soms kun je jezelf ook verkeerd diagnosticeren, wat ertoe kan leiden dat je geen arts raadpleegt en je tot ongepaste behandelingen wendt. Als een diagnose relevant lijkt, neem deze dan niet meteen als een zekerheid, maar beschouw het eerder als een uitnodiging om het verder te onderzoeken bij je arts.

De diagnose definieert je niet

Vergeet nooit dat de diagnose je niet definieert. Het is iets wat je hebt, geen kenmerk van wie je bent, en het kan in de loop van de tijd evolueren. Het identificeren van een diagnose is geen eindpunt, maar het begin van een reis naar een passende behandeling en een beter begrip van jezelf. Wat je ook ontdekt, je hebt recht om gehoord te worden in je lijden. Als je behoefte hebt aan steun, aarzel dan niet om hulp te zoeken. (Waar je hulp kunt vinden voor je geestelijke gezondheid? – Bruxelles-J)

Sources

Dit is een informatiesite. We geven algemene informatie over geestelijke gezondheid, maar bieden geen ondersteuning aan. Als je op zoek bent naar een zorginstelling, kun je verderop op deze pagina contact opnemen. Als je dringend hulp nodig hebt, bel dan 112 of zelfmoordpreventie op 1813.

Stel je vraag

Aarzel niet om ons een vraag te stellen, een professional uit het Bruxelles-J-netwerk zal je antwoorden. We bewaren je anonimiteit en je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Door op « jouw vraag verzenden » te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.

*
*
*

2 gestelde vragen

  1. Tram
    mai 18, 2025

    Waar kan ik echt checken of ik ADD heb? Ik  heb online een zelftest gedaan en ik scoor op ADD, kan ik gewoon bij de huisarts gaan om te testen?

    Antwoorden
    1. BRU-STARS (gecertificeerde informant)
      mai 20, 2025

      Beste,

      Dankjewel voor je bericht en concrete vraag. Het is heel goed dat wanneer je merkt dat je weerkerende problemen ervaart, je op zoek gaat naar informatie om deze beter te begrijpen. Zo is vandaag internet een gemakkelijke toegankelijke manier om snel iets te weten te komen over ADD. Sinds enige tijd vind je ook op internet allerlei vragenlijsten die je helpen uit te zoeken of je al dan niet een bepaald probleem hebt. Als je zulke vragenlijst afneemt bij jezelf zal je uiteindelijk een bepaalde score verkrijgen die je dan aangeeft of je inderdaad een bepaald probleem hebt.

      Het is echter belangrijk niet alleen verder te gaan op het resultaat van zo’n vragenlijst/zelftest die je op internet vindt.

      Vooreerst zijn niet alle vragenlijsten betrouwbaar en goed gemaakt. Het resultaat kan dan ook misleidend zijn en je een verkeerde diagnose geven.

      Tevens is het belangrijk te weten dat een diagnose ADD pas kan gesteld worden door een daarvoor opgeleid iemand zoals een klinisch psycholoog of psychiater. Een diagnose ADD kan immers enkel gesteld worden op basis van zorgvuldig en volledig onderzoek. Een vragenlijst alleen is steeds onvoldoende om een goed onderbouwde diagnose te kunnen stellen. Naast de vragenlijst(en) dient de professional ook steeds een ontwikkelingsanamnese af te nemen. Hiermee bedoelen we dat gevraagd wordt naar je psychische ontwikkeling van je geboorte tot nu. Zo kan bij voorbeeld het verloop van je schoolcarrière ook belangrijke informatie geven. Soms kan het ook noodzakelijk zijn om een observatie te doen. Hierboor wordt vooraf met je ouders of een leerkracht gepraat omdat zij ook heel belangrijke informatie kunnen geven over hoe je concentratie is. Tenslotte wordt er soms door een professional ook een observatie gedaan. Zo kan die persoon waarnemen hoe je met bepaalde situaties en stress omgaat.

      Al deze informatie wordt uiteindelijk samengebracht en geeft zo voldoende inzicht in je problemen. Het stellen van een diagnose vraagt dus voldoende tijd omdat het zeer volledig én zorgvuldig dient te gebeuren. De professional en het team zal ook een diagnostisch verslag schrijven. Dit wordt nadien uitvoerig met jou besproken. In zulk verslag staat niet alleen de diagnose, maar worden tevens aanbevelingen gedaan hoe je met het probleem kan omgaan. Dit noemen we een advies. Soms kan het dan ook zijn dat ze jou doorverwijzen naar een psycholoog of psychiater die veel ervaring heeft in het werken met mensen met AD(H)D.

       

      In de regio Brussel kan je terecht voor een goede en zorgvuldige diagnose bij de volgende plaatsen. Helaas is er soms een aanzienlijke wachtlijst en kan het daarom enige tijd duren vooraleer je een eerste afspraak krijgt.  :

      1. COS (Centrum voor Ontwikkelingsstoornissen) verbonden aan UZ Brussel te Jette (https://www.uzbrussel.be/web/centrum-voor-ontwikkelingsstoornissen-cos-kidz/afspraak-maken)
      2. Privé praktijken met een multidisciplinair team

       

       

      Antwoorden